Starend in het witste van het vuur
Bedenk ik op hoeveel schouders ik heb gehuild
Dat beperkt zich zo erg
Dat het triest is
Als je bij niemand ten rade gaat
Ben je dan een gelukkig mens
Of word je een eenzaam schepsel
Verdrinkend in zelfmedelijden
Zal het vuur een antwoord geven
Op de vraag die eeuwig wordt bezongen
Of zal ik me richten tot de sneeuw.
No comments:
Post a Comment