Wrijvend in mijn ogen
Trachtend de vermoeidheid te doen verdwijnen
Gedachten razen door mijn hoofd
De vraag stelt zich
Slapeloze nachten telkens weer
Zoals een koe ritmisch gemolken wordt
Verscheidene talen sprekend om door te dringen
De taal van de liefde vergetend
Mijn geest versterkt zich zonder de geestrijke dranken
De burcht van het karakter een extra bakstenen muur
Ongelukkig met de situaties voortvloeiend
Dwepend met de onafhankelijkheid
De kromme rug telkens trots rechttrekken
Een vinger buiten gebruik niet opmerken door mijn sterkte
Glimlachend met mijn idiote schrijfgedrag
Lacht het leven me weer even toe.
No comments:
Post a Comment