Je hebt een ijzersterk hart dat me remt
In de donkerte en leegte, kruipend uit de diepte
Wieg ik mezelf in hoop, dat alles wat er zal zijn
Een grote botsing is die me lonkt
Je krijgt me door de knieën
Ik zou je nooit smeken,
start de opgestelde parade
als de spinster begint
In herinnering nu, elk woord gewikt en gewogen
Duwend om te regeren en werkend aan vooruitgang
Een gesloten hart dat moet losgewrikt worden
Dat afgesloten is, zonder de noodzaak
